to niewyodrębniające się na powierzchni lub możliwe do wyodrębnienia, ważne pod względem naukowym i dydaktycznym, miejsca występowania formacji geologicznych, nagromadzeń skamieniałości lub tworów mineralnych, jaskinie lub schroniska podskalne wraz z namuliskami oraz fragmenty eksploatowanych lub nieczynnych wyrobisk powierzchniowych i podziemnych. Stanowiskami dokumentacyjnymi mogą być także miejsca występowania kopalnych szczątków roślin lub zwierząt.
Od 15 listopada 2008 roku stanowiska dokumentacyjne ustanawiane są wyłącznie w drodze uchwały rady gminy.
Według GUS (2019) na koniec 2018 roku były w Polsce 182 stanowiska dokumentacyjne o łącznej powierzchni 957 ha. Najwięcej obiektów utworzono w województwie małopolskim – 80 szt. o łącznej powierzchni 56 ha.
Autor: Dr Marek Maciantowicz