starodrzew

(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), Drzewostan ponad 100-letni, o średniej pierśnicy powyżej 50 cm, który przekroczył już najlepszy wiek do odnowienia i użytkowania; w fazie tej traci on stopniowo zdolność przyrostu  i zaczyna przejawiać oznaki starzenia się - obumierają pojedyncze drzewa, zwarcie stopniowo się rozluźnia, gdyż boczny rozrost koron drzew w tym wieku praktycznie nie istnieje i powstałe luki w sklepieniu leśnym nie zamykają się. Przyrost na wysokość jest minimalny, także przyrost grubości bardzo powoli, ale stopniowo maleje. Drzewostan zbliża się w miarę upływu lat do naturalnego kresu swojego istnienia. Przestrzeń między starymi drzewami matecznymi może wypełniać młode pokolenie.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Szymański S., 2000. Ekologiczne podstawy hodowli lasu. PWRiL. Warszawa.