Statut Wiślicki

to ustanowiony przez Kazimierza III Wielkiego w 1347 roku, dokument prawny ograniczający niekontrolowane wykorzystanie zasobów przyrody. Wprowadzał kary za wyrąb dębów i innych drzew (w tym owocowych) w cudzych lasach Zabroniono w nim i in. wycinania "drzew z pszczołami", czyli barci, oraz wzniecania pożarów w lasach. Statut wiślicki uważany jest za najstarszy polski dokument dotyczący ochrony przyrody.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Autor: Dr Marek Maciantowicz