stok

(Gleboznawstwo leśne), nachylona powierzchnia terenu tworząca element form rzeźby Ziemi. Na stokach pod wpływem siły ciężkości i czynników atmosferycznych rozwijają się procesy rzeźbotwórcze zwane procesami stokowymi. Procesy stokowe przemieszczają i modyfikują → zwietrzelinę na stoku, która jest odkładana u jego podstawy lub na spłaszczeniach stokowych. Poznanie rozwoju stoku ma duże znaczenie dla poznania gleb takich terenów, ich właściwości, zagrożeń. Synonimem stoku jest zbocze. W geografii są używane pojęcia: na stokach góry, ale na zboczach doliny lub kotliny.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Klimaszewski M.1994. Geomorfologia Polski, t. 1 i 2, PWN, W-wa.
Starkel L. (red.) 1999. Geografia Polski - Środowisko przyrodnicze. PWN, Warszawa.

Publikacje powiązane tematycznie

Klimaszewski M.1994. Geomorfologia Polski, t. 1 i 2, PWN, W-wa.
Starkel L. (red.) 1999. Geografia Polski - Środowisko przyrodnicze. PWN, Warszawa.
Allen P. A. 2000. Procesy kształtujące powierzchnię Ziemi. PWN Warszawa.
Mojski E. J. 2005. Ziemie polskie w czwartorzędzie. PIG Warszawa.