struktura kłaczkowata

(inżynieria leśna, gruntoznawstwo), powstaje z cząstek prawie wyłącznie iłowych, opadających w wodzie z rozpuszczonymi solami. Roztwory te powodują zmniejszenie potencjału elektrokinetycznego cząstek (różnica potencjałów w warstwie dyfuzyjnej nazywa się potencjałem elektrokinetycznym ξ), które łączą się już podczas opadania między sobą w kłaczki i po opadnięciu tworzą strukturę kłaczkową. Struktura kłaczkowa odznacza się bardzo dużą porowatością.