suberyna

(uboczne użytkowanie lasu), Mieszanina kwasów organicznych (fenolowy, floinowy, suberynowy), produktów ich polimeryzacji i estrów glicerynowych. Substancja charakterystyczna dla strefy korka (warstwa kory), która nadaje mu funkcje ochronne: izolacyjność w stosunku do wody, gazów i zmian temperatury oraz wpływa korzystnie na właściwości mechaniczne korka (elastyczność). Dzięki temu korek znajduje jako surowiec liczne zastosowania w praktyce. Najważniejszym surowcem tego typu jest korek dębu korkowego (Quercus suber L.); zawartość suberyny wynosi tu około 35 - 65%, podczas, gdy np. w korze brzozy suberyna stanowi ok. 34%, a w korze sosnowej lub świerkowej poniżej 5%.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Prosiński S. 1984. Chemia drewna. PWRiL, Warszawa.

Publikacje powiązane tematycznie

Antkowiak L. 1997. Wykorzystanie kory niektórych drzew i krzewów. Wyd. AR, Poznań. Barszcz A. 2014. Surowce leśne. Materiały do wykładów. ZULiD, UR Kraków. Grochowski W. 1990. Uboczna produkcja leśna. PWN, Warszawa.