(Państwowe
Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe), reguła, przewidująca lokowanie – za pomocą aktów reglamentacji powszechnej, zaś w obrębie jednostek organizacyjnych za pomocą aktów reglamentacji wewnętrznej - na możliwie najniższych „szczeblach” wykonawczych (w tym na możliwie najniższych „szczeblach” zarządzania) możliwie największej liczby zadań (wraz z niezbędnymi prawami majątkowymi oraz uprawnieniami władczymi), z zastrzeżeniem zachowania przy wyższych „szczeblach” wykonawczych (w tym przy wyższych „szczeblach” zarządzania ) zadań „organicznie” (funkcjonalnie) niezbędnych – jednak przy założeniu zapewnienia efektywnej pomocniczości niższym „szczeblom” wykonawczym („szczeblom” zarządzania) ze strony „szczebli” wyższych w razie uzasadnionych trudności w realizacji zadań przez „szczeble” niższe. W praktyce zasada subsydiarności ucieleśnia się w postaci lokowania możliwie największej liczby zadań na poziomie samorządu gminnego, a w jednostkach organizacyjnych shierarchizowanych – w strukturach organizacyjnych zajmujących się bezpośrednim (faktycznym) wykonawstwem zadań „statutowych”, dla realizacji których dana jednostka organizacyjna została utworzona (w LP respektowanie zasady subsydiarności powinno przejawiać się lokowaniem możliwie największej liczby zadań w nadleśnictwie).

ŹRÓDŁO (AUTOR)
Konrad Tomaszewski. Prototyp Encyklopedii leśnej. Materiał niepublikowany.