szadź

(ochrona lasu), cienkie kryształki lodowe, osadzające się na powierzchni igieł, gałęzi i konarów drzew. Kryształki te mają najczęściej postać delikatnych igiełek, mogą jednak także tworzyć ziarniste grudki. Szadź powstaje wówczas, gdy przemrożona para wodna przy zetknięciu się z przedmiotami przechodzi w stan stały lub wówczas, gdy po dłuższym okresie mrozu nadciągają ciepłe, wilgotne masy powietrza i skraplająca się w mgłę para wodna, osiadając na przedmiotach oziębionych poniżej 0o C zamienia się w lód. Ciężar szadzi może powodować złomy lub wywroty, na ogół jednak szkody te nie przybierają znacznych rozmiarów. Szadź jest często mylona ze szronem. Różnica polega na tym, że szron składa się z igiełek lodu, które mogą być rozgałęzione, ale nie tworzą zwartej bryły. Szadź zawiera kryształki lodu pozlepiane (igiełek nie ma lub jest ich niewiele).