szczyr

(botanika leśna, rośliny zielne),  Mercurialis – rodzaj z rodziny Euphorbiaceae (wilczomleczowate) liczący 8 gatunków rozmieszczonych w obszarze śródziemnomorskim oraz w strefie umiarkowanej Eurazji. W Polsce jeden gatunek. Szczyr trwały (Mercurialis perenis L.) – bylina o pełzającym kłączu, wydającym rozłogi do 30 cm długości. Łodyga pojedyncza, wysoko ulistniona, liście naprzeciwległe, jajowatolancetowate o brzegu karbowano-ząbkowanym. Roślina dwupienna, kwiaty w kłosach, drobne zielone lub żółtawozielone. Kwitnie w kwietniu i maju. Jest gatunkiem charakterystycznym dla rzędu Fagetalia sylvaticae (żyzne i średnio żyzne lasy liściaste – łęgi, grądy, buczyny i żyzne jedliny, zboczowe lasy lipowo-jaworowe) i wyróżniającym zbiorowisko buczyny szczyrowej (Fagus sylvatica-Mercurialis perennis).