Rodzaj kruszywa naturalnego łamanego ze skały, najlepiej o szorstkiej powierzchni i kształcie zbliżonym do ostrosłupa lub sześcianu. Uziarnienie i kształt determinują zagęszczalność. Jego ziarna charakteryzuje szorstka powierzchnia; kształtem zbliżone są do ostrosłupa lub sześcianu. Najczęściej w leśnym budownictwie drogowym uzywany o uziarnieniu 31,5/63 produkowany ze skał magmowych (bazalty, melafiry, diabazy, porfiry, gabra), metamorficznych (amfibolity, gnejsy, serpentynity) i osadowych (dolomity, piaskowce, szarogłazy, wapienie).
Góralczyk S., Kukielska D., (2010): Jakość krajowych kruszyw. Górnictwo i Geoinżynieria, Rok 34, Zeszyt 4.