(Gleboznawstwo leśne), skała magmowa wylewna kwaśna. Jej odpowiednikiem w skałach magmowych głębinowych jest syenit. Jest barwy szarej, brunatnej, często ceglastej. Prakryształy skaleni, czasem biotytu, amfiboli i piroksenów tkwią w cieście skalnym. W Polsce występuje w Górach Kaczawskich, w Górach Kruczych, Górach Wałbrzyskich, a także pod Krzeszowicami. Znaczenie glebotwórcze zbliżone do granitów i porfirów.
Bolewski A., Parochoniak W.: Petrografia. Wyd. Geol., W-wa 1988.
Żaba J. 2003. Ilustrowany słownik skał i minerałów. Videograf II, Katowice.
Bolewski A., Manecki A.: Mineralogia szczegółowa. Wyd. PAE, W-wa 1993.
Bolewski A., Parochoniak W.: Petrografia. Wyd. Geol., W-wa 1988.
Borkowska M., Smulikowski K.: Minerały skałotwórcze. Wyd. Geol., W-wa 1973.
Maślankiewicz K.: Wstęp do nauki o skałach. Wyd. Geol., Warszawa 1967.
Mizerski W. 2005. Geologia Polski dla geografów. W-wa.
Oleksynowa K., Tokaj J., Jakubiec J. 1993: Przewodnik do ćwiczeń z gleboznawstwa i geologii. Cz. I. Rozpoznawanie minerałów i skał glebotwórczych. Skrypt AR w Krakowie.
Żaba J. 2003. Ilustrowany słownik skał i minerałów. Videograf II, Katowice.