(inżynieria leśna, drogownictwo leśne), cznność polegająca na wyborze najlepszego przebiegu trasy drogi i przy jej przebudowie, wykonana bezpośrednio w terenie lub dla nowo budowanej drogi w trudnych warunkach terenowych wstępnie na mapie, a następnie wytyczona w terenie. W czasie trasowania drogi wyznacza się punkty charakterystyczne: początek i koniec trasy; początki, środki i końce łuków poziomych na załamaniu trasy; oraz pikiety.
ŹRÓDŁO (AUTOR)
Grzegorz Trzciński