traszka górska

(zoologia leśna, płazy), (łac. Ichtyosaura (Mesotriton) alpestris) gatunek z rodziny salamandrowatych (Salamandridae). Średniej wielkości traszka: samce 5-10 cm, samice 6-11 cm. Ciało krępe, masywne. Kończyny krótkie. Ogon wyraźnie bocznie spłaszczony, ostro zakończony, długości ciała. Na lądzie skóra sucha, aksamitna, matowa. Poza okresem rozrodczym grzbiet i boki ciała ciemne - czarne, ciemnobrązowe lub ciemnooliwkowe, czasem w niebieskawe rozległe plamy. Spód ciała jednolicie pomarańczowy, bez plam. Szata godowa samców: grzbiet i boki ciała jasnoniebieskie, na grzbiecie żółto-czarny fałd skórny, na bokach ciała intensywnie błękitna wstęga z ciemnymi kropkami. Samice w okresie godowym też niebieskie na grzbiecie, ale brak nakrapianej wstęgi na bokach ciała. W Polsce występuje w Karpatach i Sudetach, na pogórzu i w Górach Świętokrzyskich, sporadycznie na niżu. Zasiedla lasy liściaste i mieszane z gęstą warstwą runa. Preferuje miejsca blisko wody. Aktywna nocą. W pokarmie: pająki, dżdżownice, drobne owady, małe ślimaki bezskorupowe, skorupiaki wodne. Zimuje na lądzie. Gody w wodzie. Składanie jaj (100-150 sztuk) od kwietnia do lipca, pojedynczo, na liściach roślin wodnych. Rozwój jaj 1-3 tygodni, rozwój larw 3-4 miesiące, w górach dłuzej. Larwy drapieżne. Przeobrażenie larw od sierpnia do października. Zagrożenia: utrata i przekształcenia siedlisk. Objęta ochroną częściową. Wymieniona w III załączniku Konwencji Berneńskiej. Według kategorii IUCN gatunek najmniejszej troski.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Klimaszewski K. 2013. Płazy i gady. MULTICO Oficyna Wydawnicza, Warszawa.
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 6 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt. Dz. U. z 2014 r. poz. 1348
Konwencja Berneńska - Konwencja o ochronie gatunków dzikiej flory i fauny europejskiej oraz ich siedlisk, sporządzona w Bernie dnia 19 września 1979 r. Dz. U. 1996 nr 58 poz. 263
Czerwona księga gatunków zagrożonych (The IUCN Red List of Threatened Species)

Publikacje powiązane tematycznie

Berger L. 2000. Płazy i gady Polski. Klucz do oznaczania. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa-Poznań.
Juszczyk W. 1974. Płazy i gady krajowe. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
Blab J. i Vogel H. 1999. Płazy i gady Europy Środkowej. MULTICO Oficyna Wydawnicza, Warszawa.
Głowaciński Z. i Rafiński J. (red.) 2003. Atlas płazów i gadów Polski. Status - rozmieszczenie - ochrona. Instytut Ochrony Przyrody PAN, Warszawa-Kraków.
Aulak W. i Rowiński P. 2010. Tablice biologiczne kręgowców. Wydawnictwo SGGW, Warszawa.
Gierliński G., Grabowska J., Grabowski M., Jaskuła R. 2014. Ilustrowana encyklopedia płazów i gadów Polski. Dom Wydawniczy PWN Sp. z o.o., Warszawa.