trend starczy

(Arborystyka, pielęgnowanie drzew), trend starczy związany jest z obniżaniem się szerokości przyrostów rocznych wraz z wiekiem drzewa. Zjawisko to jest kluczowe w określaniu długości ciągów przyrostowych, na podstawie których określa się żywotność drzew w metodzie przyrostowej. U młodych drzew słoje roczne są z reguły szersze niż w okresie późniejszym, chociaż należy zauważyć dużą zmienność w zakresie szerokości słojów rocznych. Zwłaszcza w początkowym okresie życia drzew ujawnia się wpływ czynników zewnętrznych oraz indywidualna zmienność drzew. W starszym wieku przyczyny zmniejszenia się szerokości przyrostów rocznych są łatwiejsze do zidentyfikowania. Przykładowo w latach obfitego obradzania nasion szerokość słojów rocznych zmniejsza się nawet o 30–40%, a stabilizacja przyrostów następuje dopiero po dwóch latach. Emisja gazów, dymów i pyłów powoduje uszkodzenia aparatu asymilacyjnego, a co za tym idzie zmniejszenie przyrostu masy drzew. Na przyrost wpływają również żery owadzie oraz grzyby pasożytnicze. Przykładowo jesiony opanowane przez grzyb Phellinus punctatus zmniejszają przyrosty w części pnia zasiedlonej przez patogena o przeszło połowę. Wpływ klimatu na zmiany szerokości przyrostów rocznych jest o tyle trudny do uchwycenia, że czynniki pogodowe działają kompleksowo (temperatura – woda). Z tego względu zależności przyrost – klimat zaznaczają się najwyraźniej w ekstremalnych warunkach klimatycznych, gdzie o przyroście decyduje w głównej mierze temperatura w okresie wegetacji.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Szewczyk G. 2012. Arborystyka. Wybrane zagadnienia pielęgnacji drzew. Wydawnictwo UR w Krakowie.