(
użytkowanie lasu), pobieranie z leśnego środowiska przyrodniczego w ramach gospodarki leśnej pożytków naturalnych w postaci surowca drzewnego w toku jednej generacji lasu,
bez podziału tego użytkowania na użytkowanie przedrębne oraz
użytkowanie rębne lasu. Przyjmuje się, że
użytkowanie ciągłe lasu może trwać przez bardzo długie okresy – z zastrzeżeniem, że każdy
las, użytkowany w sposób ciągły (tzw.
las trwały), wkracza w którymś momencie w okres rozpadu, do ustaniu którego rozpoczyna się nowa
generacja lasu trwałego.
ŹRÓDŁO (AUTOR)
Konrad Tomaszewski. Prototyp Encyklopedii leśnej. Materiał niepublikowany.