(Gleboznawstwo leśne), określenie międzynarodowe zlodowacenia północnopolskiego, czyli ostatniego zlodowacenia plejstoceńskiego na ziemiach polskich. Trwało ono od 115 tys. do 11,7 tys. lat temu, a po nim nastąpił holocen to jest interglacjał (okres cieplejszy) który trwa do dziś. Ostatnie zlodowacenie w Europie Środkowej jest nazywane zlodowaceniem północnopolskim, bałtyckim, Wisły lub Vistulian. W systemie alpejskim – Würm, a w Ameryce Północnej – Wisconsin. Pod koniec tego zlodowacenia (około 22 tys. lat temu) lądolód skandynawski zajmował tereny północnej Polski i od tego okresu rozpoczęło się ocieplenie, które spowodowało wytopienie lądolodu tak, że 11,7 tys. lat temu tereny Polski do linii Bałtyku były wolne od lodu. Na obszarach zajmowanych przez zlodowacenie północnopolskie, Vistulian, występują najlepiej wykształcone formy rzeźby lodowcowej, tzw. rzeźby młodoglacjalnej.
Mojski E. J. 2005. Ziemie polskie w czwartorzędzie. PIG Warszawa.
Klimaszewski M.1994. Geomorfologia Polski, t. 1 i 2, PWN, W-wa.
Starkel L. (red.) 1999. Geografia Polski - Środowisko przyrodnicze. PWN, Warszawa.
Klimaszewski M.1994. Geomorfologia Polski, t. 1 i 2, PWN, W-wa.
Starkel L. (red.) 1999. Geografia Polski - Środowisko przyrodnicze. PWN, Warszawa.
Allen P. A. 2000. Procesy kształtujące powierzchnię Ziemi. PWN Warszawa.
Lindner L. (red.), 1992. Czwartorzęd, osady, metody badań, stratygrafia. Wyd. PAE, Warszawa.