(Gleboznawstwo leśne), wapń (Ca) to → pierwiastek chemiczny z grupy metali ziem alkalicznych, barwy srebrzystobiałej. Na powietrzu szybko pokrywa się warstwą tlenku CaO, musi więc być przechowywany w nafcie, podobnie jak sód i potas. Metaliczny wapń ma twardość zbliżoną do ołowiu, można kroić go nożem, jednak dodany do innych miękkich metali znacznie zwiększa ich twardość. Wapń wchodzi w skład kości oraz niektórych rodzajów ścian komórkowych. Występuje w minerałach i skałach jak: kalcyt, aragonit, marmury, kreda, wapienie, gips, anhydryt, dolomit, fluoryt, apatyt oraz wiele krzemianów, które są pierwotnym źródłem wapnia w glebach. W glebach występuje jako podstawowy → makroelement, łatwo ulega → ługowaniu z gleby. Jego zawartość w glebach jest bardzo zróżnicowana, od kilku mg x kg-1 w arenosolach do około 10 000 mg x kg-1 w rędzinach (forma rozpuszczalna w octanie amonu). Zawartość wapnia w bardzo różnorodnych glebach Polski, oraz jego zmienność w profilach glebowych prezentuje → Atlas gleb leśnych Polski.
Ostrowska A., Lityński T., Jurkowska H., Gorlach E. 1976. Analiza chemiczno rolnicza. PWN.
Gawliński S., Szczubiałka Z. 1991. Metody analizy i oceny właściwości gleb i roślin. Instytut Ochrony Środowiska. Warszawa.
Brożek S., Zwydak M. 2003. Atlas gleb leśnych Polski. CILP.
Gorlach E., Mazur T. 2001. Chemia rolna. Podstawy żywienia i zasady nawożenia roślin. Wyd. Nauk. PWN, Warszawa, ss. 347.
Gorlach E. 2003. Przewodnik do ćwiczeń z chemii rolnej. Praca zbiorowa pod redakcją Eugeniusza Gorlacha. Skrypt. Wydanie III poprawione, Wyd. AR Kraków, ss. 162.
Mercik S. 2004. Chemia rolna. Podstawy teoretyczne i praktyczne. Wyd. SGGW, ss. 287.