wegetatywne rozmnażanie

(hodowla lasu, szkółkarstwo), jeden z rodzajów rozmnażania bezpłciowego, polegający na tworzeniu nowych osobników z fragmentów części wegetatywnych roślin macierzystych, bez udziału organów generatywnych (kwiaty, nasiona). U podstaw rozmnażania wegetatywnego roślin leży zdolność regeneracji. Najczęstsze formy rozmnażania wegetatywnego to tzw. sadzonkowanie (części łodyg, korzeni lub liści regenerują brakujące organy i przekształcają się w nowe rośliny), odkłady (pęd przygięty i obsypany glebą, po ukorzenieniu rozpoczyna samodzielne życie) oraz szczepienia (fragment pędu jednej rośliny- zraz, przenosi się na inną roślinę – podkładkę i doprowadza do zrośnięcia). Osobniki powstałe na drodze rozmnażania wegetatywnego są genetycznie identyczne z roślinami macierzystymi.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Jerzy Hrynkiewicz-Sudnik, Bolesław Sękowski, Mieczysław Wilczkiewicz Rozmnażanie drzew i krzewów liściastych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1990, ISBN 83-01-07153-2