(
uboczne użytkowanie lasu),
produkt rozkładu termicznego drewna (pirolizy), uzyskiwany w retortach (przemysłowych, polowych), dawniej w mielerzach. W retortach przemysłowych, w wyniku pirolizy otrzymuje się, obok węgla drzewnego jeszcze inne produkty (płynne lub gazowe), o znaczeniu użytkowym. W retortach polowych głównym (i najczęściej jedynym) produktem zwęglania drewna jest
węgiel drzewny. W wysokich temperaturach uzyskuje się wartościowy
węgiel drzewny, o dużej zawartości chemicznie czystego wegla (C) - od ok. 55 do ponad 98%.
Węgiel drzewny jest kruchy, łamliwy, porowaty, o gęstości 0,2 - 0,5 g/cm3. Posiada zdolność pochłaniania gazów i par, jest odporny na działanie grzybów i substancji chemicznych. Dobrej jakości
węgiel drzewny powinien palić się
bez wydzielania dymu i
bez płomienia (żarzenie). Znajduje liczne zastosowania: w hutnictwie do wytopu szlachetnej stali, w przemyśle chemicznym do produkcji elektrod, cyjanków, węglików i katalizatorów, w lecznictwie (w. medyczny), jako sorbent do oczyszczania ścieków, powietrza, tłuszczów, wody pitnej (filtry) oraz jako
węgiel grilowy.
ŹRÓDŁO (AUTOR)
Laurow Z. 1997. Produkcja węgla drzewnego w warunkach polowych. Biblioteczka leśniczego. 83.