(botanika leśna,
rośliny zielne), Eriophorum – rodzaj z rodziny Cyperaceae (turzycowate) z czterema gatunkami we florze Polski. W lasach najczęściej jest spotykana w. pochwowata (Eriophorum vaginatum L.) – roślina tworząca gęste, duże darnie o prostej łodydze, w górze 3-kanciastej. Liście odziomkowe i dolne długie z blaszkami nitkowatymi, z wierzchu rynienkowatymi. Na łodydze występują krótkie liście, a 2 najwyższe, przeważnie
bez blaszki, mają silnie rozdęte, często purpurowe pochwy. Kwiaty obupłciowe, z okwiatem składającym się z licznych prostych włosków, są zebrane w szczytowy, pojedynczy kłos długości 1-2 cm. Przysadki błonkowate, lancetowate, srebrzyste i ostro zakończone. Po kwitnieniu włoski okwiatu przekształcają się w długi, śnieżnobiały puch. Roślina częsta na torfowiskach wysokich oraz w sosnowych borach bagiennych (Vaccinio uliginosi-Pinetum). Jest wskaźnikiem wysokiego poziomu wód o zastoiskowym charakterze.
ŹRÓDŁO (AUTOR)
Władysław Danielewicz