wiecha

(Historia i tradycja leśna), inaczej znak bronny (dawniej) znak umieszczany na skraju lasu, informujący o zakazie wypasania. Wiecha była wykonywana ze słomy lub suchych paproci związanych w wiązkę i osadzonych na tyczce. Tym terminem określano również tablicę przytwierdzoną do słupa przed wejściem do lasu.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Wiktor Kozłowski, Słownik leśny, bartny, bursztyniarski i orylski. Drukarnia S. Olgebranda, Warszawa 1863