wiek dojrzałości rębnej

(urządzanie lasu), wieki dojrzałości rębnej drzewostanu lub wieki dojrzałości drzewostanu do odnowienia (zwane także indywidualnymi wiekami dojrzałości rębnej), określane są indywidualnie dla poszczególnych drzewostanów podczas taksacji na gruncie z uwzględnieniem rzeczywistego składu gatunkowego oraz kondycji drzewostanu, lub przyjmowane schematycznie w wielkości wynikającej wprost z przeciętnego wieku rębności przyjętego dla gatunku drzewa, który panuje w danym drzewostanie.
Uwaga: określanie indywidualnego wieku dojrzałości rębnej drzewostanu podczas taksacji zalecane jest przede wszystkim przy projektowaniu zróżnicowanych sposobów odnowienia, pozwala bowiem na odejście od ścisłego stosowania schematycznego podziału drzewostanów na: bliskorębne, rębne i przeszłorębne, w kierunku elastycznego projektowania terminu rozpoczęcia procesu odnowienia w drzewostanie: znacznie wcześniejszego – niż przeciętny wiek rębności gatunku panującego – np. w wypadku przebudowy, ale też znacznie późniejszego, np. w wypadku drzewostanu o dobrym stanie zdrowotnym pełniącego niezastąpioną funkcję w ekosystemie.
Indywidualny wiek dojrzałości rębnej drzewostanu określa się i zapisuje w opisie taksacyjnym z dokładnością do 10 lat, uwzględniając:
1) rzeczywisty skład gatunkowy drzewostanu (proporcjonalnie do przyjętych wieków rębności poszczególnych gatunków wchodzących w skład drzewostanu);
2) jakość techniczną gatunku panującego w drzewostanie (wyższy wiek przy dobrej jakości, niższy przy złej);
3) stopień uszkodzenia drzewostanu oraz zgodność składu gatunkowego drzewostanu z TD (wyższy przy składzie zgodnym w drzewostanach nieuszkodzonych, niższy przy składzie niezgodnym w drzewostanach uszkodzonych);
4) przyjęte okresy: odnowienia, uprzątnięcia lub przebudowy drzewostanu;
5) „Wytyczne w sprawie kryteriów i postępowania przy określaniu indywidualnego wieku dojrzałości do odnowienia drzewostanów”, zamieszczone jako załącznik 2 w rozdziale VIII IUL 2012.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Instrukcja Urządzania Lasu, CILP Warszawa 2012 cz. I, § 24 pkt 2; § 83 ust 4-6