(Gleboznawstwo leśne), wirki (Turbellaria). Wirki glebowe mogą żyć tylko w glebie i poza nią giną, np. w wodzie. Są obłe, co jest ich przystosowanie do życia w glebie, ich długość wynosi od 0,2-2 mm. Poruszają się w warstewce wody przylegającej do powierzchni gleby. W warunkach suszy przechodzą w stan anabiozy. W Europie znaleziono kilkadziesiąt gatunków wirków, preferują one organiczne powierzchniowe warstwy gleby. Wszystkie wirki są drapieżne, ich pokarmem są drobne zwierzęta typu pierwotniaki, wirki, nicienie, wrotki i inne. Stwierdzono inne gatunki wirków w warstwie organicznej gleb lasów liściastych, a inne - w iglastych.
Górny M. 1975. Zooekologia gleb leśnych. PWRiL.
Gleboznawstwo. 2006. Praca zbiorowa pod red. S. Zawadzkiego. PWRiL. Warszawa. wyd. IV.
Uggla H., Uggla Z. 1979. Gleboznawstwo leśne. PWRiL. Warszawa.
Górny M. 1975. Zooekologia gleb leśnych. PWRiL.
Górny M., Grum L. 1981. Metody stosowane w zoologii gleby. PWN.
Paul E.A., Clark F.E. 2000. Mikrobiologia i biochemia gleb, Wydawnictwo UMCS, Lublin.