wnętrze krajobrazowe

(Arborystyka, pielęgnowanie drzew), wnętrze krajobrazowe jest przestrzenią w ogrodzie czy parku ograniczoną:
- parterem – zespoły przegród poziomych lub nachylonych. W krajobrazie otwartym są to najczęściej płaszczyzny trawników;
- ścianami – zespoły przegród pionowych ograniczających poszczególne wnętrza. Przepuszczalność ścian stanowi o charakterze wnętrza, zatem wyróżnia się wnętrza konkretne (ściany zwarte), niekonkretne (ściany półprzezroczyste – obiektywne lub zaznaczone pojedynczymi elementami – subiektywne). W sztuce ogrodowej tworzywem ścian są obiekty budowlane (mur) lub grupy zieleni;
- sklepieniem – układ przegród zamykających od góry przestrzeń ponad ścianami. W zależności od struktury sklepienie może być zwarte, przerywane lub zmienne. W krajobrazie otwartym formują je ażurowy pułap koron drzew lub warstwa chmur.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Bogdanowski J. 1994. Style, kompozycja i rewaloryzacja w polskiej sztuce ogrodowej. Politechnika Krakowska, Kraków: ss. 24.

Publikacje powiązane tematycznie

Łuczyńska-Bruzda M. 1996. Elementy naturalne środowiska. Politechnika Krakowska, Kraków: ss. 9–13.
Szewczyk G. 2012. Arborystyka. Wybrane zagadnienia pielęgnacji drzew. Wydawnictwo UR w Krakowie.