woda błonkowata - woda adhezyjna

(inżynieria leśna, hydrologia), woda otaczająca błonką ziarna mineralne, których powierzchnia jest wysycona wodą higroskopijną. Z ziarnem mineralnym wiążą ją siły elektryczne przyciągające drobiny wody. Grubość błonki nie przekracza 0,5 μm. Gęstość wody błonkowatej jest większa niż wody wolnej, temperatura zamarzania niższa od 0^oC. Ze względu na siły molekularne nie może się przemieszczać pod wpływem siły ciężkości, nie przenosi ciśnienia hydrostatycznego, ma ograniczoną zdolność rozpuszczania. Woda błonkowata składa się z warstwy wewnętrznej, zwanej wodą błonkowatą utwierdzoną, trwalej związanej, i zewnętrznej, luźniej związanej. W miarę oddalania się od ziarna mineralnego właściwości jej zbliżają się do właściwości wody wolnej. Zdolność wiązania wody błonkowatej to wodochłonność molekularna, a ilość wody błonkowatej w skale to wilgotność molekularna.
ang. adhesive water

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Słownik hydrogeologiczny. Praca zbiorowa pod red. J. Dowgiałło, A. Kleczkowski, A. Macioszczyk, A. Rożkowski. PIG, Warszawa, 2002

Publikacje powiązane tematycznie

Pazdro Z., Kozerski B., 1990 – Hydrogeologia ogólna. Wyd. Geol. Warszawa.