współczesne postacie pracy fizycznej

(ergonomia w leśnictwie),  charakteryzują tendencje do zwiększonego udziału w pracy fizycznej o charakterze pracy statycznej  tj. wykonanej siłą mięśni utrzymywanych w stałym położeniu. Jednocześnie  zmniejsza  się  zakres  i  intensywności pracy o charakterze dynamicznym  (wykonywanej głównie dzięki ruchom mięśni ). Jako przykład można podać pracę operatorów nowoczesnych maszyn w leśnictwie ( skiddery, harvestery, forwardery). Równocześnie z tymi tendencjami w pracy fizycznej pojawia się zjawisko monotonii, polegające na stałym wykonywaniu tych samych czynności bądź odbieranie tego samego rodzaju sygnałów informacyjnych oraz  monotypii,  tj.  wykonywaniu  tych samych ruchów roboczych. Przykładem dla monotypii jest praca przy taśmie produkcyjnej, natomiast dla monotonii - praca przy obsłudze urządzeń radarowych lub stanowisk monitorowania obiektów czy procesów produkcyjnych. Generalnie, współcześnie mamy najczęściej do czynienia z pracą o charakterze  umysłowo - fizycznym, z dużym udziałem wysiłku  statycznego i charakterystyczną dla wielu zajęć   monotonią. Przy pracach leśnych, wykonywanych w większości na poziomie ręczno - maszynowym, charakteryzujących się w Polsce jeszcze stosunkowo dużym udziałem wysiłku dynamicznego, ciągle mamy do czynienia w większości prac z typem pracy fizycznej, z mniejszym udziałem pracy umysłowej (intelektualnej).