wydma

(Gleboznawstwo leśne), piaszczyste wzniesienie zbudowane przez wiatr kształtujący, transportujący i osadzający → osady eoliczne. Wyróżnia się wiele rodzajów wydm, ze względu na kształt, miejsce powstania, stan utrwalenia przez rośliny. Do częściej wyróżnianych należą wydmy: biała (młoda nadmorska, zbudowana z białego piasku), brunatna (stara nadmorska, zbudowana z piasku przekształconego procesami glebotwórczymi i wietrzeniowymi), nadmorska (usypana w nadmorskim pasie przybrzeżnym), paraboliczna (szybko przesuwająca się wydma o kształcie litery U), przednia (pierwsza wydma od strony morza w pasie kilku wydm), śródlądowa (usypana w głębi lądu z piasków pradolinnych i sandrowych) i inne. Wydmy stanowią ważny teren dla leśnictwa. Zalesienia i odnowienia lasu na wydmach są trudne głównie ze względu na brak wody. Duży odsetek współczesnych borów sosnowych rośnie na dawnych wydmach, jest to łatwo zauważalne w morfologii terenu charakterystycznie pofalowanego. Odkrywka glebowa na takim terenie daje jednoznaczną odpowiedź co do genezy piasków. Piaski wydm są drobnoziarniste, dobrze obtoczone, wysortowane, nie zawierają domieszek → frakcji żwiru i → frakcji kamieni.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Klimaszewski M.1994. Geomorfologia Polski, t. 1 i 2, PWN, W-wa.
Starkel L. (red.) 1999. Geografia Polski - Środowisko przyrodnicze. PWN, Warszawa.

Publikacje powiązane tematycznie

Klimaszewski M.1994. Geomorfologia Polski, t. 1 i 2, PWN, W-wa.
Starkel L. (red.) 1999. Geografia Polski - Środowisko przyrodnicze. PWN, Warszawa.
Allen P. A. 2000. Procesy kształtujące powierzchnię Ziemi. PWN Warszawa.
Mojski E. J. 2005. Ziemie polskie w czwartorzędzie. PIG Warszawa.
Lindner L. (red.), 1992. Czwartorzęd, osady, metody badań, stratygrafia. Wyd. PAE, Warszawa.