(
urządzanie lasu), według SLMN: granice wydzieleń siedliskowych muszą zawierać się w granicach obiektów powstałych z sumy kształtów poligonów warstwy wydzieleń będących powierzchnią leśną i nieleśną do zalesienia; tolerancja błędu położenia wierzchołków warstwy, w stosunku do przebiegu granic obiektów powstałych z sumy kształtów poligonów warstwy wydzieleń będących powierzchnią leśną i nieleśną do zalesienia, wynosi 2 cm; poligony wydzieleń siedliskowych muszą pokrywać poligony obiektów powstałych z sumy kształtów poligonów warstwy wydzieleń będących powierzchnią leśną i nieleśną do zalesienia; obiekty w ramach warstwy nie mogą się nakładać i rozchodzić.
ŹRÓDŁO (AUTOR)
Instrukcja Urządzania Lasu, CILP Warszawa 2012 cz. I, § 152 ust. 4