wzór zębowy (formuła zębowa)

(zoologia leśna, ssaki), opis rozmieszczenia i liczby zębów każdego rodzaju, charakterystyczny dla rodzin i gatunków. Jedna z cech diagnostycznych przy oznaczaniu czaszek. Podaje się dla dowolnej ćwiartki uzębienia, o ile na górze (tj. w szczęce) i na dole (w żuchwie) występuje taka sama liczba zębów (np. 3143) lub dla prawej lub lewej połowy uzębienia ze zróżnicowaniem na górę i dół (np. 3133/2123). W przypadku, gdy któraś grupa zębów nie występuje, we wzorze zębowym wpisuje się 0 (np. 1003).