(siedliskoznawstwo leśne), wzorcowe typologiczne powierzchnie siedliskowe (WzTPS) stosowane są w pracach obejmujących diagnozowanie siedlisk leśnych (typów siedliskowych lasu). WzTPS lokalizowane są w drzewostanach starszych klas wieku, o składzie gatunkowym warstw drzewiastych i runa odpowiadającym warunkom siedliska. Zazwyczaj typuje i wybiera się je spośród podstawowych powierzchni typologicznych siedliskowych (PomTPS), po zakończeniu prac terenowych i analizie zebranych materiałów opisowych. Wyniki z WzTPS, w szczególnosci dotyczące gleby, służą do ustalenia lokalnej charakterystyki typów siedliskowych lasu oraz jednostek wyróżnianych w ramach TSL - głównie stanu siedliska oraz typu, podtypu i odmiany gleby; a także SIG.
Instrukcja urządzania lasu. Cz. I. Instrukcja sporządzania projektu planu urządzenia lasu dla nadleśnictwa. i Cz. II. Instrukcja wyróżniania i kartowania w Lasach Państwowych typów siedliskowych lasu oraz zbiorowisk roślinnych. CILP, Warszawa 2012. Opracował R. Zielony
Instrukcja urządzania lasu. Część 2. Instrukcja wyróżniania i kartowania siedlisk leśnych. CILP, Warszawa 2003.