żaba wodna

(zoologia leśna, płazy), (łac. Pelophylax esculentus) przedstawiciel rodziny żabowatych (Ranidae), z grupy tzw. żab zielonych. Jest mieszańcem żaby śmieszki i żaby jeziorkowej i może się krzyżować z osobnikami obu tych gatunków. Charakteryzuje się dużą zmiennością genetyczną i morfologiczną, a jej stanowisko systematyczne wciąż nie jest ustalone. Obecnie postuluje się klasyfikowanie żaby wodnej jako klepton. Ubarwienie zmienne, maskujące, ma wiele cech wspólnych z innymi żabami zielonymi. Ciało masywne, pysk zaokrąglony. Samce (6-10 cm) mniejsze od samic (7-11 cm). Błony bębenkowe dobrze widoczne, mniejsze od oczu. Podstawowy kolor ubarwienia: zielony, ale są też osobniki żółtawe, oliwkowe, czekoladowe. Na grzbiecie u wielu osobników ciemne, czarne plamy o równych krawędziach. Fałdy grzbietowe dobrze wykształcone, żółte lub złote. Spód ciała jasny często marmurkowany (plamy szare lub brązowe). W próbie piętowej staw piętowy sięga oka. Błony pławne długie, do końca palców. Modzel podeszwowy średniej wielkości. Tryb życia wodno-lądowy. Zasiedla różne zbiorniki wodne: stawy, jeziora, starorzecza, rzadziej cieki wodne i rzeki. Gody w połowie maja. W pokarmie bezkręgowce lądowe (rzadziej wodne), przede wszystkim owady. W sytuacjach braku pokarmu zjada drobne kręgowce (głównie żaby, traszki, młode ryby). Zimuje na lądzie; może też zimować w wodzie, co czyni w populacjach mieszanych z żabą śmieszką. Objęta ochroną częściową. Wymieniona w III załączniku Konwencji Berneńskiej. Według kategorii IUCN gatunek najmniejszej troski.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Klimaszewski K. 2013. Płazy i gady. MULTICO Oficyna Wydawnicza, Warszawa.
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 6 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt. Dz. U. z 2014 r. poz. 1348
Konwencja Berneńska - Konwencja o ochronie gatunków dzikiej flory i fauny europejskiej oraz ich siedlisk, sporządzona w Bernie dnia 19 września 1979 r. Dz. U. 1996 nr 58 poz. 263
Czerwona księga gatunków zagrożonych (The IUCN Red List of Threatened Species)

Publikacje powiązane tematycznie

Berger L. 2000. Płazy i gady Polski. Klucz do oznaczania. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa-Poznań.
Juszczyk W. 1974. Płazy i gady krajowe. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
Blab J. i Vogel H. 1999. Płazy i gady Europy Środkowej. MULTICO Oficyna Wydawnicza, Warszawa.
Głowaciński Z. i Rafiński J. (red.) 2003. Atlas płazów i gadów Polski. Status - rozmieszczenie - ochrona. Instytut Ochrony Przyrody PAN, Warszawa-Kraków.
Aulak W. i Rowiński P. 2010. Tablice biologiczne kręgowców. Wydawnictwo SGGW, Warszawa.
Gierliński G., Grabowska J., Grabowski M., Jaskuła R. 2014. Ilustrowana encyklopedia płazów i gadów Polski. Dom Wydawniczy PWN Sp. z o.o., Warszawa.