zachyłka

(botanika leśna, rośliny zielne), Phegopteris – rodzaj z rodziny Thelypteridaceae (zachylnikowate) reprezentowany przez jeden gatunek we florze Polski. Zachyłka oszczepowata (Phegopteris connectilis (Mchx.) Watt) – paproć  o czołgającym się kłączu, z którego wyrastają oddalone od siebie, pojedyncze liście, nie tworzące rozet, lecz często dość rozległe łany. Liście do 50 cm wysokości mają kształt podłużnie sercowaty i są podwójnie pierzasto złożone. Odcinki pierwszego rzędu  naprzeciwległe, lancetowate i zaostrzone, dwa dolne zgięte w dół („oszczepowate”). Odcinki drugiego rzędu podłużne i zaokrąglone na szczycie. Kupki zarodni okrągłe, bez zawijki, rozmieszczone pod spodem na nerwach bocznych. Gatunek częsty na południu kraju, rzadszy na pojezierzach pomorskich i rzadki w środkowej części Polski. Występuje przeważnie w cienistych lasach liściastych i borach świerkowych, zwykle na siedliskach wilgotnych.