zadrzewienie, wskaźnik zadrzewienia, stopień zadrzewienia

(urządzanie lasu), w planie urządzeniu lasu nadleśnictwa, do określenia wskaźnika zadrzewienia stosuje się „Tablice zasobności i przyrostu drzewostanów”. Dla sosny należy stosować tablice „A – silniejsze zabiegi pielęgnacyjne”, natomiast dla dębu i buka tablice „B – słabsze zabiegi pielęgnacyjne”. Dla gatunków nieobjętych „Tablicami …” należy stosować tablice gatunków drzew o zbliżonej dynamice rozwoju, a mianowicie dla:
1) topoli i wierzby – według osiki,
2) klonu, jaworu i lipy – według buka,
3) wiązu i grabu – według dębu,
4) pozostałych gatunków nieobjętych tablicami – według brzozy.
Wskaźnik zadrzewienia drzewostanu jednogatunkowego i jednowiekowego, wykazującego miąższość grubizny, określa się ze stosunku oszacowanej miąższości na 1 ha (zasobności), do zasobności grubizny tabelarycznej – dla tego samego gatunku drzewa, o tej samej klasie bonitacji i w tym samym wieku – ujętej w tablicach jako łączna zasobność grubizny drzewostanu głównego i podrzędnego. W drzewostanach mieszanych, z powodu braku odpowiednich tablic, wskaźnik zadrzewienia drzewostanu stanowi suma zadrzewień gatunków wchodzących w skład tego drzewostanu.
Dla upraw i młodników niewykazujących miąższości grubizny wskaźnik zadrzewienia równy jest procentowi pokrycia powierzchni wyrażonemu w ułamku dziesiętnym (0,1 do 1,0).
W młodnikach mieszanych, w których tylko część gatunków wykazuje miąższość grubizny, obowiązuje również sposób określania wskaźnika zadrzewienia według procentu pokrycia powierzchni.
W drzewostanach dwupiętrowych wskaźnik zadrzewienia określa się oddzielnie dla pięter.
W klasie odnowienia i do odnowienia wskaźnik zadrzewienia podaje się oddzielnie dla starodrzewu oraz młodego pokolenia, w każdym wypadku w odniesieniu do powierzchni manipulacyjnej drzewostanu.
Wskaźnik zadrzewienia określony podczas taksacji podlega – podobnie jak oszacowana w drzewostanie miąższość grubizny – korekcie w wyniku odpowiedniego wyrównania (z zastosowaniem równań regresji) miąższości oszacowanej w drzewostanach do miąższości całych klas lub podklas wieku, ustalonej w wyniku pomiaru miąższości w warstwach gatunkowo-wiekowych, zgodnie z zasadami stosowanej statystycznej metody reprezentacyjnej.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Instrukcja Urządzania Lasu, CILP Warszawa 2012 cz. I, § 37