zamieranie dębów

(fitopatologia leśna), kompleks przyczyn abiotycznych i biotycznych. Dużą role odgrywają wahania poziomu wód gruntowych i długotrwałe susze, gradacje owadów liściożernych wreszcie porażenie pędów przez grzyby Phomopsis spp., Venturia spp., Fusicoccum spp. Ophiostoma piceae (Münch) Syd. et P. Syd. Niezwykle istotnym czynnikiem, a właściwie ostatnim ogniwem długotrwałego procesu zamierania dębu są opieńki, a w szczególności Armillaria gallica Marxm. et Romagn. (opieńka żółtotrzonowa), której aktywność wzrasta w okresach występowania czynników stresowych.