(
fitopatologia leśna), kompleks przyczyn abiotycznych i biotycznych. Dużą role odgrywają wahania poziomu wód gruntowych i długotrwałe susze, gradacje owadów liściożernych wreszcie porażenie pędów przez
grzyby Phomopsis spp., Venturia spp., Fusicoccum spp. Ophiostoma piceae (Münch) Syd. et P. Syd. Niezwykle istotnym czynnikiem, a właściwie ostatnim ogniwem długotrwałego procesu zamierania dębu są
opieńki, a w szczególności Armillaria gallica Marxm. et Romagn. (opieńka żółtotrzonowa), której aktywność wzrasta w okresach występowania czynników stresowych.

ŹRÓDŁO (AUTOR)
Sierota Z., 2001. Choroby Lasu. Centrum Informacyjne Lasów Państwowych, Warszawa. Łakomy P., Siwecki R., 2000: Grzyby z rodzaju Armillaria występujące w Nadleśnictwie Smolarz. Sylwan 4: 115-121. Kwaśna H., Łakomy P., 2004. Przyczyny zamierania żołędzi
w Nadleśnictwie Smolarz. Maszynopis. CABI Bioscience Databases, Index Fungorum, www.speciesfungorum.org