(
fitopatologia leśna),
Patogen: Erwinia amylovora. Bakteria gramujemna pałeczka, orzęsiona perytrychalnie. Groźna choroba jabłoni, gruszy, pigwy, ale także głogu, jarząbu, irgi czy świdośliwy. Porażone kwiaty szybko więdną i zamierają. Porażone pędy zakrzywiają się w kształcie odwróconej litery U, a liście zwijają się wzdłuż głównego nerwu do środka. Pędy i liście przebarwiają się i zamierają (czerwionobrunatne -
jabłoń,
głóg,
jarząb, czarnobrunatne -
grusza).
Patogen poraża także owoce, które zamierają, zasychają i kurczą się. Na gałęziach, konarach i pniu powstają zgorzele. W miejscu porażenia z poczatku gładka, lekko nabrzmiała i wodnita
korowina, ciemnieje, zapada się i przesycha. Mogą pojawić się pęknięcia kory. W okresie wegetacji może pojawić się
wyciek bakteryjny o zabarwieniu szarobiałym, później żółtym i w końcu brązowym. Do zakażenia dochodzi przez naturalne otwory i zranienia. Infekcje wtórne dokonywane są za pośrednictwem wiatru, deszczu i owadów. Warunki sprzyjające to wysoka wilgotność, opady, zwłaszcza w okresie kwitnienia i intensywnegio wzrostu pędów. Ochrona: chemiczna i agrotechniczna.
ŹRÓDŁO (AUTOR)
Sinclair W., A., Lyon H., H., Johnson W., T., 1987. Disease of trees and shrubs. Cornell University Press, Ithaca and London.Mańka K., 2005. Fitopatologia Leśna. Wydanie VI zmienione i poprawione. PWRiL Warszawa; Sobiczewski P., Kielak K., Puławska J., 2002. Nowe aspekty epidemiologii zarazy ogniowej (Erwinia amylovora). Progress in Plant Protrction/Postępy w Ochronie Rośłin 42, 1: 67-74.