zastawka piętrząca

(inżynieria leśna, hydrologia), budowla pozwalająca na regulowanie poziomu wody w ciekach naturalnych i sztucznych, będąca elementem systemu odpływu regulowanego. Istotną częścią każdej zastawki jest ścianka szczelna wbita w dno i skarpy cieku, zapobiegająca jej podmyciu w czasie piętrzenia wody. Środkową część zastawki stanowi tzw. zamknięcie, które może być w miarę potrzeby otwierane. Na poziomie dna cieku znajduje się próg zastawki, na którym opiera się zamknięcie. Zamknięciem mogą być drewniane stawidła albo pojedyncze szandorki, zwane też zakładkami, umożliwiające piętrzenie wody na dowolnym poziomie.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Babiński S., 1987. Melioracje wodne w lasach. Wydawnictwo SGGW AR. Warszawa.

Publikacje powiązane tematycznie

Wytyczne do realizacji obiektów małej retencji w Nadleśnictwach – Część techniczna. Praca zbiorowa. Warszawa 2008. CKPŚ

Przyjazne naturze kształtowanie rzek i potoków. Praca zbiorowa 2006. Polska Zielona Sieć

Żelazo J., Popek Z., 2002: Podstawy renaturyzacji rzek. Warszawa, wyd. SGGW

Jędryka E., 2006: Proekologiczne budowle wodne. Rozwiązania konstrukcyjne, dostosowanie do parametrów hydraulicznych cieków i uwarunkowań przyrodniczo – krajobrazowych. Poradnik. Falenty, wyd. IMUZ