zęby jadowe

(zoologia leśna, gady), specyficzne zęby jadowitych węży i jaszczurek, osadzone w szczęce górnej (u węży) lub dolnej (u jaszczurek), nieruchome lub ruchome, tak że ustawiają się w pozycji prostopadłej do szczęk tylko w czasie ataku, z rowkami lub kanalikami umożliwiającymi odprowadzanie jadu z gruczołów jadowych do ciała ofiary. U gadów znane są trzy rodzaje zębów jadowych:
(1) para ruchomych, długich zębów, osadzonych w przedniej części szczęki, z kanalikami jadowymi wewnątrz zębów (m.in. u żmii zygzakowatej);
(2) para nieruchomych krótkich zębów z rynienkami otwartymi lub częściowo zamkniętymi, tworzącymi częściowo zamknięty kanalik, którym sączy się jad;
(3) zęby nieruchome, z rynienką do odprowadzania jadu.
U żmii zygzakowatej występują zęby ruchome, z kanalikami.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Elżbieta Jancewicz

Publikacje powiązane tematycznie

Juszczyk W. 1974. Płazy i gady krajowe. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.