zęby przedtrzonowe

(zoologia leśna, ssaki), rodzaj zębów, zaliczanych do tzw. zębów pliczkowych (bocznych). W szeregu zębowym ustawione między kłem (jeśli występuje) a zębami trzonowymi. Zęby dwukorzeniowe. Liczba, wielkość, kształt, sposób ustawienia zmienne, charakterystyczne dla grup systematycznych (ważna cecha taksonomiczna). U ssaków występują w liczbie od 0 (u niektórych gryzoni) do 4 (u kreta Talpa europaea i dzika Sus scrofa). Służą do rozcierania pokarmu.
"P" (Pm), "p" (pm) to skróty od łacińskiej nazwy zębów przedtrzonowych (premorales), odpowiednio dla zębów stałych (P) i mlecznych (p), wykorzystywane we wzorach zębowych, opisach stanu uzębienia i kluczach do oznaczania czaszek. Liczby w indeksie górnym/dolnym oznaczają, który to ząb (licząc od przodu uzębienia w połowie szczęki/żuchwy) i gdzie jest położony (odpowiednio w szczęce/w żuchwie), np. P3 oznacza trzeci ząb przedtrzonowy w uzębieniu stałym w żuchwie, a p2 - drugi ząb przetrzonowy mleczny w szczęce.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Pucek Z. (red.) 1984. Klucz do oznaczania ssaków Polski. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.