(historia i tradycja leśna),
Żemis Stanisław (1902-1978) absolwent Wydziału Pedagogicznego Wolnej Wszechnicy Powszechnej, pedagog i społecznik, bezpośrednio po wyzwoleniu pełnił funkcję starosty powiatowego i Prezydenta miasta Siedlce. Funkcję Dyrektora Naczelnego Lasów Państwowych pełnił w okresie od 24 października 1944 roku do 20 lipca 1945 roku. Drogę do stanowiska Dyrektora Naczelnego LP utorował mu list otwarty – protest z 25 sierpnia 1944 r. przeciw bezładnemu wydawaniu drewna z lasów państwowych na odbudowę wsi. W trakcie sprawowania swojej funkcji wywarł duży wpływ na kształtowanie się stosunków w polskim leśnictwie. Zahamował proces dewastacji lasów, uporządkował współpracę wojska z administracją leśną, współpracował nad dekretem o upaństwowieniu lasów. Powołał Naczelną Dyrekcję Lasów Państwowych, włączył
przemysł drzewny do resortu
leśnictwa co w konsekwencji doprowadziło do powstania Ministerstwa
Leśnictwa.
ŹRÓDŁO (AUTOR)
Konrad Bul