zgorzel siewek

(fitopatologia leśna), groźna choroba siewek drzew leśnych. Sprawcami różne grzyby: rodzaju Fusarium (grzyby mitosporowe, Hyphomycetyes, Hyphomycetales) - np. F. oxysporum Schltdl., rodzaju Cylindrocarpon (grzyby mitosporowe, Hyphomycetyes, Hyphomycetales) np. C. destructans (Zinssm.) Scholten, Thanatephorus cucumeris (A.B. Frank) Donk (Basidiomycota, Basidiomycetes, Ceratobasidiales), Phoma lineolata (grzyby mitosporowe, Coelomycetes, Sphaeropsidales),a także grzybopływki (Chromista) Phytophthora spp., Pythium spp. (Oomycota, Oomycetes, Pythiales). Przy wczesnym porażeniu kiełki drzew w ogóle nie ukazują się (zgorzel przedwschodowa). Jeżeli siewki zostaną porażone już po wschodach mówimy o zgorzeli powschodowej. Objawy: sczernienie korzenia głównego i rozkład korzeni bocznych, przewężenie i poczernienie łodyżek u nasady i przewracanie się siewek. Na siewkach drzew liściastych pojawiają się brunatne plamistości na podliścieniowej części łodyżki i liściach. Przebarwienia te rozszerzają się i zlewają. wkrótce siewki zamierają. Warunki sprzyjające: przejściowa , związana z określoną faza ontogenezy, dyspozycja chorobowa gospodarza, związana z kryzysem energetycznym w metabolizmie młodej siewki (zmiana sposobu odżywiania się). Ta dyspozycja trwa do około 6 tygodni po wschodach. Dyspozycję te zwiększają wysoka wilgotność gleby, przy równoczesnym obniżeniu temperatury, wyschnięcie gleby, duża zawartość azotu w glebie. Ochrona: stosuje się profilaktykę infekcyjną, dyspozycyjną i terapię. Unika się nawożenia azotowego przed i do 6 tygodni po siewach, nadmiernego deszczowania i zbyt głębokich siewów. Stosuje się zaprawianie nasion, profilaktyczne opryski preparatami chemicznymi, dezynfekcję gleby, metody alternatywne - wyciągi z czosnku i łupin cebuli.