zięba

(zoologia leśna,ptaki), (łac. Fringilla coelebs, ang. Chaffinch) ptak z rodziny Fringillidae (łuszczaki), rzędu Passeriformes (wróblowe). Długość ciała 14-16 cm, masa ciała 18-29 g. Wyraźny dymorfizm płciowy. Samiec dwa białe paski na skrzydłach, czerwonawy spód ciała i popielaty wierzch głowy. Samica oliwkowobrązowa, mało skontrastowana, ale również ma dwa pasy na skrzydłach. W Polsce szeroko rozpowszechniony gatunek lęgowy. Zamieszkuje wszelkiego rodzaju lasy, zadrzewienia, parki. Gniazdo zakłada na drzewach lub krzewach. W okresie V-VII składa 4-5 jaj, które wysiaduje wyłącznie samica przez 12-15 dni. Wyprowadza dwa lęgi w roku. Gatunek wędrowny, przeloty III-IV i IX-X, część osobników zimuje w kraju. Pożywienie: nasiona, jagody, wiosną także owady. Najliczniejszy ptak w naszym kraju. Liczebność w Polsce szacowana jest na 5-10 milionów par. Gatunek objęty ochroną ścisłą.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Dariusz Graszka - Petrykowski

Publikacje powiązane tematycznie

Aulak W., Rowiński P. 2010. Tablice biologiczne kręgowców. Wydawnictwo SGGW, Warszawa.
Cramp S. (red.) 1977-1994. The Birds of the Western Palearctic. T. I-IX. Oxford University Press, Oxford
Sikora A. i in. (red.) 2007. Atlas rozmieszczenia ptaków lęgowych Polski 1985-2004. Bogucki Wyd. Nauk., Poznań
Svensson L. 2012. Ptaki. Przewodnik Collinsa. Multico, Warszawa
Tomiałojć L., Stawarczyk S. 2003. Awifauna Polski. Rozmieszczenie, liczebność i zmiany. PTPP „pro Natura”, Wrocław