(Arborystyka, pielęgnowanie drzew), złamania powstają wskutek działania sił przekraczających wytrzymałość drewna. W wyniku uszkodzenia odsłaniane są centralne partie gałęzi i konarów, w których widoczne są warstwy drewna bielastego, lub środkowe partie pni z drewnem twardzielowym. Do złamań dochodzi często w miejscach o mniejszej wytrzymałości drewna, we fragmentach gałęzi czy pni z rozwijającą się zgnilizną. Do złamań dochodzi w sytuacji działania czynników atmosferycznych (wiatr, okiść, nadmierne uwilgotnienie tkanek i wzrost ciężaru konarów), ale również przy zachwianiu statyki drzewa (nierównomierny rozwój korony, pochylenie pnia itp.). W praktyce konserwatorskiej wyróżnia się: złamania z ubytkami wgłębnymi powstałymi w zdrowej tkance drzewa, złamania z powstaniem tzw. kieszeni, złamania w rozwidleniach konarów.
Szewczyk G. 2012. Arborystyka. Wybrane zagadnienia pielęgnacji drzew. Wydawnictwo UR w Krakowie.
Bartosiewicz A., Siewniak M. 1976. Pielęgnowanie drzew ozdobnych. PWRiL, Warszawa.
Chachulski Z. 2000. Chirurgia i pielęgnacja drzew. Legraf, Warszawa.
Gross W. 2002. European treeworker. Patzer-Verlag, Berlin – Hannover.
Skup A. 1995. Pielęgnacja i ochrona drzew (z normami jakości). Polskie Towarzystwo Chirurgów Drzew, Kraków.