zlepieńce

(Gleboznawstwo leśne), zlepieńce (konglomerat) to lita skała klastyczna zaliczana do psefitów powstająca w wyniku cementacji żwirów, to jest ziaren o średnicy od 2 do 75 mm. Składa się z obtoczonych okruchów skalnych i ziaren minerałów spojonych przez naturalne → spoiwo. Powstają głównie w środowisku rzecznym, morskim i wodnolodowcowym. Po zwietrzeniu tworzą pokrywy żwirowe o niskiej przydatności glebotwórczej ze względu na dużą przepuszczalność wodną. Duże znaczenie glebotwórcze posiadają we fliszu karpackim zlepieńce istebniańskie i ciężkowickie, z których powstają zwietrzeliny żwirowopiaszczyste. Z okolic Krzeszowic znany jest zlepieniec myślachowicki, zbudowany z otoczaków skał wapiennych. W rejonie Chęcin w Górach Świętokrzyskich występuje znany z dekoracyjnych właściwości w budownictwie zlepieniec zygmuntowski, zbudowany z otoczaków wapiennych i czerwonego kalcytu.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Bolewski A., Parochoniak W.: Petrografia. Wyd. Geol., W-wa 1988.
Żaba J. 2003. Ilustrowany słownik skał i minerałów. Videograf II, Katowice.

Publikacje powiązane tematycznie

Bolewski A., Manecki A.: Mineralogia szczegółowa. Wyd. PAE, W-wa 1993.
Bolewski A., Parochoniak W.: Petrografia. Wyd. Geol., W-wa 1988.
Borkowska M., Smulikowski K.: Minerały skałotwórcze. Wyd. Geol., W-wa 1973.
Maślankiewicz K.: Wstęp do nauki o skałach. Wyd. Geol., Warszawa 1967.
Mizerski W. 2005. Geologia Polski dla geografów. W-wa.
Oleksynowa K., Tokaj J., Jakubiec J. 1993: Przewodnik do ćwiczeń z gleboznawstwa i geologii. Cz. I. Rozpoznawanie minerałów i skał glebotwórczych. Skrypt AR w Krakowie.
Żaba J. 2003. Ilustrowany słownik skał i minerałów. Videograf II, Katowice.