(ergonomia w leśnictwie), przy pracach fizycznych waha się od 1 do 4
kcal/min (4,16 - 16,64 kJ/min). Przy bardzo ciężkich pracach (ręczne
piłowanie drzewa przy ścinaniu drzew, wspinaczka górska, wysiłki sportowe) maksimum może wynosić 7 (29,12), a nawet 10
kcal/min (41,6 kJ/min). Taki wysiłek jednak nie może być długotrwały gdyż spowodowałby szybkie zużycie siły człowieka i przedwczesne wyczerpanie organizmu.
Organizm nie jest w stanie przyswoić nieograniczonej ilości energii z pożywienia. Przy maksymalnym wysiłku (do 10 000
kcal/dobę (41600 kJ/dobę)), każda kolejna doba przynosi deficyt rzędu 2000 - 3000
kcal (8320 - 12480 kJ), czyli spadek wagi ciała o około 0,5 kg dziennie. Dłuższe stosowanie takiego systemu pracy spowoduje nieuchronnie spadek wydajności i przedwczesne
starzenie się robotnika. Pracownicy fizyczni instynktownie dążą do nie przekraczania wydatku energetycznego rzędu 2000
kcal/dobę (8320 kJ/dobę) (przykład samoregulacji organizmu - działania homeostatu).
ŹRÓDŁO (AUTOR)
Sowa J. M. 1995. Ergonomia i ochrona pracy w leśnictwie. Materiały do wykładów, KULiD, AR Kraków.