(inżynieria leśna, hydrologia), powierzchnia fikcyjna oddzielająca strefę wód gruntowych od wstęgi wód kapilarnych. W punktach położonych na tej powierzchni ciśnienie jest równe ciśnieniu atmosferycznemu, stąd w studni lub w piezometrze poziom wody ustala się dokładnie na wysokości zwierciadła swobodnego. Powierzchnię zwierciadła swobodnego przedstawia się w postaci mapy hydroizohips metodą interpolacji pomiarów punktowych równoczasowych. Uwaga: zwierciadło swobodne nie jest powierzchnią rozgraniczającą strefę saturacji i strefę aeracji. ang. water table
Słownik hydrogeologiczny. Praca zbiorowa pod red. J. Dowgiałło, A. Kleczkowski, A. Macioszczyk, A. Rożkowski. PIG, Warszawa, 2002
Gabryszewski T., Wieczysty A., 1985 – Ujęcia wód podziemnych. Arkady. Warszawa.
Macioszczyk T., Szestakow W.M., 1983 – Dynamika wód podziemnych. Wyd. Geol. Warszawa.
Pleczyński J., 1981 – Odnawialność zasobów wód podziemnych. Wyd. Geol. Warszawa.