(inżynieria leśna, hydrologia), powierzchnia oddzielająca strefę saturacji od strefy aeracji (strefę kapilarną od strefy podziemnych wód swobodnych, wolnych). Woda podziemna występująca poniżej wypełnia pory, szczeliny, kawerny itp. i przenosi ciśnienie hydrostatyczne. Jeżeli zwierciadło wód podziemnych pozostaje w spoczynku, a jedyną siłą na nie działającą jest siła ciężkości, to jest ono poziome. Gdy woda podziemna porusza się, wówczas oprócz siły ciężkości działają na nią siły oporu, skierowane przeciwnie do kierunku jej ruchu, i zwierciadło wód podziemnych jest nachylone i ułożone prostopadle do wypadkowej obu sił. Zazwyczaj przez zwierciadło wód podziemnych rozumiemy zwierciadło swobodne, tzn. takie, które nie jest ograniczone od góry warstwą nieprzepuszczalną i pozostaje pod ciśnieniem atmosferycznym. Jest ono na ogół współkształtne z powierzchnią terenu, tzn. że w pewnym przybliżeniu naśladuje jego kształt, i ustala się w otworze wiertniczym na głębokości, na której zostało nawiercone. Gdy zwierciadło wód podziemnych jest ograniczone od góry warstwą nieprzepuszczalną i znajduje się pod ciśnieniem większym od atmosferycznego, nosi nazwę zwierciadła napiętego, artezyjskiego, jeśli w otworze wiertniczym stabilizuje się powyżej lokalnej powierzchni terenu, lub subartezyjskiego, jeżeli ustala się poniżej tej powierzchni (zwierciadło ustalone). Powierzchnia, którą wyznacza wysokość ciśnienia piezometrycznego wody naporowej, nazywa się zwierciadłem piezometrycznym (poziomem piezometrycznym). Zwierciadło wód podziemnych ustalone w wyniku naturalnego ciśnienia hydrostatycznego zwie się zwierciadłem statycznym, natomiast gdy jest obniżone wskutek pompowania wody lub podniesione wskutek jej wprowadzenia do utworów wodonośnych, nosi nazwę zwierciadła dynamicznego. ang. groundwater table, g. level
Słownik hydrogeologiczny. Praca zbiorowa pod red. J. Dowgiałło, A. Kleczkowski, A. Macioszczyk, A. Rożkowski. PIG, Warszawa, 2002
Gabryszewski T., Wieczysty A., 1985 – Ujęcia wód podziemnych. Arkady. Warszawa.
Macioszczyk T., Szestakow W.M., 1983 – Dynamika wód podziemnych. Wyd. Geol. Warszawa.
Pleczyński J., 1981 – Odnawialność zasobów wód podziemnych. Wyd. Geol. Warszawa.