żywicowanie wspomagane

(uboczne użytkowanie lasu), Zabieg żywicowania prowadzony przy użyciu środków podnoszących jego wydajność poprzez zastosowanie substancji bodźcowych (przyspieszających i ułatwiających wyciek żywicy), głównie związków nieorganicznych, np. kwasu siarkowego albo z zastosowaniem stymulatorów intensyfikujących biosyntezę żywicy. W Polsce przez krótki czas (przełom lat 50. i 60. ub.w.) stosowano substancje bodźcowe (kwas siarkowy), a następnie stymulatory wycieku żywicy (wywar pospirytusowy - początek lat 70., ekstrakt drożdżowy - lata 70. oraz Flordimex - lata 80). Prowadzono również próby zastosowania kombinacji różnych stymulatorów. Ostatecznie w 1993 r. zakończono pozyskiwanie sosnowej żywicy balsamicznej w Polsce (głównie ze względów ekonomicznych).

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Antkowiak L. 1996. Żywicowanie. Wyd. AR, Poznań.

Publikacje powiązane tematycznie

Barszcz A. 2014. Surowce leśne. Materiały do wykładów. ZULiD, UR Kraków. Głowacki S. 1995. Wybrane materiały do ćwiczeń z ubocznego użytkowania lasu. Wyd. SGGW, Warszawa. Grochowski W. 1990.Uboczna produkcja leśna. PWN, Warszawa.