(inżynieria leśna, gruntoznawstwo), stabilizacja granulometryczna jest najstarszym i często stosowanym sposobem stabilizacji gruntów do celów drogowych. Polega ona na doborze odpowiedniego uziarnienia mieszanki i zagęszczenia jej przy wilgotności optymalnej. Pożądane uziarnienie uzyskuje się przez uzupełnienie gruntu miejscowego tymi składnikami granulometrycznymi, których jest mu brak.
ŹRÓDŁO (AUTOR)
J.W. Sylwestrzak, J.A. Szewczyk. 1990. Materiały do ćwiczeń z projektowania dróg leśnych. Wydawnictwo SGGW. Warszawa.